Wat de pot schaft
10 februari 2015 - La Serena, Chili
Ik ben ondertussen in het plaatsje La Serena aangekomen en al is het een alleraardigste stad, ik heb er niet en heel spannends over te melden. Dit lijkt mij een uitgetekende kans om over iets anders te schrijven dan simpelweg waar ik ben en wat daar te doen is. Tijd voor het lang verwachte verhaal over eten.
Nu leek het mij persoonlijk wel een leuk idee om niet iets te schrijven over de typische gerechten van de landen waar in heb geweest maar over de dagelijkse kost. Immers bijvoorbeeld een Peruaan eet niet elke dag cuy (hamster) of civiche (rauwe vis in limoensap) net zoals een Nederlander niet elke dag hutspot of boerenkool eet. De dagelijkse kost in alle landen waar ik ben geweest is min of meer hetzelfde en is naar mijn idee nogal schrikbarend. Je ziet in deze landen een enorm probleem op het gebied van overgewicht en dit is direct terug te leiden tot het standaard dieet van de zuid-Amerikanen.
Een standaard avondmaal alhier bestaat vooral uit rijst en aardappelen met een beetje vlees (ze zijn hier dol op kip) en als he geluk hebt een beetje groente. Dit eten ze elke dag. Kortom een maaltijd bestaat vooral uit koolhydraten en bevat weinig voedingsstoffen. Ik snap niet hoe de mensen hier op kunnen overleven zonder ernstige tekorten in hun dieet. Verder zijn de meeste dingen in de supermarkt vol met suiker. Ik dacht dat Nederlanders erg waren met het suiker gebruik, dit verbleekt echter bij de gemiddelde inwoner van zuid-Amerika. Drie of vier scheepjes suiker in de thee (ze drinken hier niet echt veel koffie) is normaal. Ze stoppen suiker in het brood (ze kennen hier enkel wit brood), vruchtensap (zelfs vers geperste) en vrijwel alles waarin het fysiek mogelijk is.
Dit alles doet mij geloven dat de gemiddelde inwoner van Zuid-Amerika geen enkel benul heeft van wat een gezond dieet is. Ze hebben geen idee van wat voedingsstoffen zijn en hoe je ze in een evenwichtig dieet moet verdelen. Het is voor mij dus hier niet echt moeilijk om vegetarisch te eten, wel is het behoorlijk moeilijk om evenwichtig vegetarisch te eten. Door vaak zelf te koken doe ik mij best, maar dat wil helaas niet altijd als je reizende bent.
Nu leek het mij persoonlijk wel een leuk idee om niet iets te schrijven over de typische gerechten van de landen waar in heb geweest maar over de dagelijkse kost. Immers bijvoorbeeld een Peruaan eet niet elke dag cuy (hamster) of civiche (rauwe vis in limoensap) net zoals een Nederlander niet elke dag hutspot of boerenkool eet. De dagelijkse kost in alle landen waar ik ben geweest is min of meer hetzelfde en is naar mijn idee nogal schrikbarend. Je ziet in deze landen een enorm probleem op het gebied van overgewicht en dit is direct terug te leiden tot het standaard dieet van de zuid-Amerikanen.
Een standaard avondmaal alhier bestaat vooral uit rijst en aardappelen met een beetje vlees (ze zijn hier dol op kip) en als he geluk hebt een beetje groente. Dit eten ze elke dag. Kortom een maaltijd bestaat vooral uit koolhydraten en bevat weinig voedingsstoffen. Ik snap niet hoe de mensen hier op kunnen overleven zonder ernstige tekorten in hun dieet. Verder zijn de meeste dingen in de supermarkt vol met suiker. Ik dacht dat Nederlanders erg waren met het suiker gebruik, dit verbleekt echter bij de gemiddelde inwoner van zuid-Amerika. Drie of vier scheepjes suiker in de thee (ze drinken hier niet echt veel koffie) is normaal. Ze stoppen suiker in het brood (ze kennen hier enkel wit brood), vruchtensap (zelfs vers geperste) en vrijwel alles waarin het fysiek mogelijk is.
Dit alles doet mij geloven dat de gemiddelde inwoner van Zuid-Amerika geen enkel benul heeft van wat een gezond dieet is. Ze hebben geen idee van wat voedingsstoffen zijn en hoe je ze in een evenwichtig dieet moet verdelen. Het is voor mij dus hier niet echt moeilijk om vegetarisch te eten, wel is het behoorlijk moeilijk om evenwichtig vegetarisch te eten. Door vaak zelf te koken doe ik mij best, maar dat wil helaas niet altijd als je reizende bent.
Ik vraag me soms af of de berg suiker die in standaard producten zit misschien komt omdat men daar vanuit westers handelsperspectief bijvoorbeeld brood aan de man wilde brengen. Maar dat vonden mensen in de zuidelijke contreien zo smerig dat men het heeft aangepast tot iets wat wel te eten was ;) met bergen suiker.
* Ik kan me voorstellen dat veel brood in Zuid-Amerika maisbrood is (en dus wit). Of heb ik dat mis?
* Cuy is geen hamster maar cavia, meen ik.
En het is geen maïsbrood.