Tijdvliegjes houden van een pijl

28-11-14 Cuzco

Het is alweer een tijd geleden dat ik jullie deelgenoot heb gemaakt van mijn Peruaanse avonturen. Ten eerste gezien ik niet heel veel spannends heb te melden en ten tweede gezien dat de tijd hier zo snel gaat, ik pas vandaag door had dat me vorige blogpost zo'n twee weken terug was. Bij deze dus een kleine update.

Vandaag heb ik mijn laatste Spaanse les gehad. De laatste week had ik in tegenstelling tot de voorgaande weken privé les in plaats van les in een groep studenten. Na vier weken les is mijn Spaans verre van vloeiend, echter voor zo'n korte tijd les heb ik het idee dat ik heel erg veel geleerd heb. Hopelijk genoeg om me tijdens me reis staande te houden en hopelijk ook genoeg zodat mijn Spaans gedurende mijn reis beter wordt. Gezien mijn lessen er op zitten begint mijn tijd in Cuzco helaas ook op te halen. Aan de ene kant vind ik het erg jammer om Cuzco achter me te laten. Cuzco is een fantastische stad met een geweldige vibe, ik heb hier veel mensen ontmoet en veel dingen gedaan. Ik heb naar mijn gevoel de stad goed leren kennen. Het is toch jammer dat achter me te laten. Aan de andere kant nu ik Cuzco achter me ga laten begint me reis nu echt! Ik ben dan nu wel 4 weken in Cuzco, naar mijn gevoel ben ik een paar dagen geleden net geland. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd hier gaat.

Laat ik wat vertellen over het plan voor de recente toekomst. Maandag vertrek ik vanuit Cuzco en ga via een wat minder toeristische omweg langzaam naar Lima alwaar ik drie weken ga werken in een bed and breakfast voor eten en onderdak. Mijn plan is om eerst naar het plaatsje Andahuaylas te gaan. Daar een dag te verblijven vervolgens naar Ayacucho waar ik ook een dag verblijf en daar een nachtbus naar Lima zal nemen waar ik dan naar verwachting op de ochtend van de verjaardag van de goedheiligman zal aankomen.

Verder zijn er de afgelopen weken niet veel spannende dingen gebeurd. Het meest spannende was een trip naar pisac afgelopen zondag bekend van haar enorme zondagsmarkt en een gelijknamige , u raadt het nooit, Inca ruïne. Pisac springt wel boven de andere Inca ruïnes uit door haar grootte. Pisac is verreweg de grootste en mooiste Inca ruïne die ik tot nu toe in Peru heb mogen bezoeken. Ik heb er zelf helaas niet helemaal van kunnen genieten gezien ik me tijdens de trip langzaam aan steeds zieker begon te voelen. Het was gelukkig niet iets heel ernstig, het was een 24-uurs griep. Dit zorgde er wel voor dat ik helaas niet volledig in staat was vol op te genieten van deze prachtige locatie. Behalve dit heb ik verder niets bijzonders te melden. Als je een tijdje op dezelfde locatie bent beginnen de dagen erg routine te worden.

PS. voor de personen die de titel van deze blogpost niet snappen raadt ik aan het letterlijk naar het Engels te vertalen (of het door Goole translate laten doen).